Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Duo Reges: constructio interrete. Respondeat totidem verbis. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Quae duo sunt, unum facit. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset.
Ego vero isti, inquam, permitto. Quo tandem modo? Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Nos commodius agimus. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Frater et T. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Negare non possum. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt;
Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Deinde dolorem quem maximum? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Sed ad bona praeterita redeamus. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Non risu potius quam oratione eiciendum? Minime vero istorum quidem, inquit. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.